زندگی گالیله، تئاتر روایی برشت در خدمت اهداف انسانی

تئاتر روایی (Episches Theater) برشت نقد تماشاگر را از شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی حاکم برجهان می‌طلبد و او را به چالش با نظام حاکم و تعمق در بارة چگونگی تغییر آن فرا می‌خواند. برشت با استفاده از فن بیگانه‌سازی، در پی آن است تا با ایجاد فاصله میان تماشاگر، موضوع و شخصیت‌های نمایشنامه، از همزاد پنداری تماشاگر جلوگیری و این انگیزه را در وی ایجاد کند که با تفکرات منتقدانة خود در زمینة تغییرات اجتماعی و سیاسی، اقدامات اساسی به عمل آورد. یکی از مهمترین آثار برشت که در خدمت تئاتر روایی قرار گرفته‌اند، نمایشنامة زندگی گالیله است. برشت در این نمایشنامه از منابع تاریخی برای بررسی یکی از مشکلات جامعة مدرن بهره گرفته و به نمایشنامة خود جلوة درامی تاریخی در خدمت تئاتر روایی بخشیده است و با کمک امکانات مختلف تآتر روایی، تماشاگران را در برابر این واقعیت قرار می‌دهد که علم در صورتی در خدمت اهداف انسانی قرار می‌گیرد که مسئولیت اجتماعی و سیاسی نیز بپذیرد. از نمایشنامة زندگی گالیله سه طرح وجود دارد و در طرح‌های دوم و سوم همسو با جریانات سیاسی روز تغییراتی اعمال شده‌اند. در حالی که شخصیت گالیله در طرح اولیة این نمایشنامه تحت تأثیر پیشرفت علمی در خدمت اهداف انسانی قرار دارد، در طرح‌های بعدی در این خوش‌بینی، نظر به اختراع بمب اتمی و سلاح‌های مخرب خلل ایجاد شده است.